Omuz eklemi, insan vücudununda en geniş hareket yapan eklemdir. En sık çıkık görülen eklemlerden birisidir. Omuz çıkıklarının değişik nedenleri olmakla birlikte, en sık travmaya bağlı omuz çıkığı görülmektedir.
Travmatik omuz çıkıkları, çıkığın yönüne göre, öne çıkık ve arkaya çıkık olarak 2 gruba ayrılır. Tüm omuz çıkıklarının %96 sı öne çıkıklardan oluşur.
Omuz çıkığı aktivitenin ve hareketin en fazla olduğu genç yaşlarda görülür.
İlk kez omuz çıkığı görülen bir hastada tedavi yöntemi, kapalı yöntemlerle omuzu yerine koymaktır.
Travmatik Omuz Çıkığının Röntgen Görüntüsü
Travmatik Omuz Çıkığında Koher Yöntemi
Travmatik Omuz Çıkığında Hipokrat Manevrası
Travma sonrası omuz çıkığı meydana geldiği zaman, omuz eklemini yerinde tutan kapsül denilen yapı yırtılır. Omuz başı, bu yırtık alandan eklem dışına çıkar. Buna “BANKART LEZYONU” adı verilir. Omuz çıkığı ile birlikte, başka yapılarda zarar görebilir. Kapalı yöntemlerle yerine konan omuz eklemi, en az 3 hafta tespit edilmelidir. Yumuşak dokuların iyileşmesi için, genelde bu süre yeterlidir. Daha sonra hemen harekete başlanır. Omuz çevresi kasların güçlendirilmesi ve eklem hareket açıklığının kazanılması önemlidir.
Eğer tespit süresi, bağlar iyileşmeden sonlandırılırsa, gevşek bir omuz eklemimiz olur. Bu durum da tekrarlayan çıkıklara neden olur.
